-
۱۴۰۳-۰۲-۲۷ ۰۹:۳۸
[روزنامه فرهیختگان]
آیا فناوری بندگی ممکن است؟
روزنهگشایی با نگاه فلسفی به تکنولوژی
... . ما با پذیرش استفاده از عمده فناوریها، وارد نظم زندگی جاری و با پذیرش آن وارد نظم سازمانی و با پذیرش آن وارد نظم سرمایهداری...، ازجمله معایب آن بوده است. این یک فهم عمومی است که گرچه غلط نیست، از نظرگاه دیگری، متهم به کم عمقی و سادگی است. گویی فناوری ...
-
۱۴۰۳-۰۲-۲۴ ۰۲:۲۶
[تابناک]
مرور روزنامههای دوشنبه ۲۴ اردیبهشت
روزنامه جوان: جای صادق زیباکلام در زندان نیست! /دوراهی پیش روی صندوق توسعه ملی/صف بندی در برابر نظریات کارشناسی در طرح صیانت
... صندوق توسعه ملی بنگاه دار یا سرمایه گذار؟ پرتگاه بیکاری پیش پای معلولان، خرید و فروش کارتنهای خالی یخچالهای کرهای؟ افزایش تعطیلی و منافع ملی، اجرایی شدن همسانسازی حقوق بازنشستگان از خرداد ...
-
۱۴۰۳-۰۲-۲۳ ۱۰:۲۲
[جهان صنعت]
اقتصاد نئوکلاسیک دستوری است و با سوسیالیسم فرقی ندارد
تحریریه جهان صنعت نیوز
... اسلامی، مسوولان قول و نوید مولد بودن و اخلاقی بودن اقتصاد را نسبت به نظام سرمایهداری و سوسیالیسم میدادند اما تجربه عملی... اقتصادی ایران نه کاملا» سوسیالیستی و نه یک نظام سرمایهداری است. بلکه همانگونه که در قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده یک نظام ...
-
۱۴۰۳-۰۲-۰۶ ۰۱:۰۲
[باشگاه خبرنگاران جوان]
در گزارش باشگاه خبرنگاران جوان بخوانید؛
بنگاهداری بانکها زنجیری به پای چرخ تولید
... جمهور مطرح کرد: اصلاح نظام بانکی بنگاهداری و منجمد کردن داراییها و عدم فروش داراییها به موقع، موضوعی است که دولت دنبال... اخیر بخشی از سرمایه بانکها که باید به سمت تولید تزریق شود به دو طریق رفتن منابع به سمت زیر مجموعه خود بانکها و دیگری ...
-
۱۴۰۳-۰۲-۰۴ ۱۲:۵۲
[تابناک]
نامزدها چطور میپذیرند بیش از درآمد چهار سال نمایندگی برای انتخابات هزینه کنند؟
... برنامهای از سوی لیستها نمیبینیم. نهایتاً، انتخابات به عنوان مظهر دموکراسی، به نوعی به رقابت بیصدای ثروت، سرمایهداری... می کنند؛ بنابراین، نظام های مبتنی بر مردمسالاری نمی توانند از احزاب و سیاست های حزبی خود را بی نیاز ببینند. قانون اساسی جمهوری ...
-
۱۴۰۳-۰۲-۰۳ ۱۴:۰۰
[ایرنا]
تحزب در ایران؛ از نمایش تا کنش (۳)
نامزدها چطور میپذیرند بیش از درآمد چهار سال نمایندگی برای انتخابات هزینه کنند؟
... تهران- ایرنا- «سیمین حاجی پور ساردویی» جامعهشناس سیاسی بر این باور است که در غیاب تحزب حقیقی، انتخابات میتواند به عرصه رقابت بیصدای ثروت، سرمایهداری و توصیهها و سهمیههای سیاسی تبدیل شود ...